တက္ဒီေလး

Apr 14, 2007

ေက်ာင္းဖြင္႔ရက္ ပထမဆံုးေန႕ေလးတေန႕
၅တန္း အတန္းပိုင္ ဆရာမဟာ အတန္းရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာရပ္ၿပီး သူရဲ႕ေက်ာင္းသားေတြကို ေ၀႔ၾကည္႕ကာ "ဆရာမက မင္းတို႕ အားလံုးကို တန္းတူခ်စ္တယ္" ေၿပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ သူမရဲ႕ ရင္ထဲကစကားေတြ ၿဖစ္ခ်င္မွၿဖစ္လိပ္႔မယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ ေရွ႕ဆံုးတန္းမွာ သူမေၿပာေနရင္း ခံုေပၚကၿပဳတ္ၾကသြားတဲ႕ တက္ဒီလို႕ ေခၚတဲ႕ ေက်ာင္းသား ေလးေၾကာင္႔..

ဆရာမ ေသာ္မ္ဆန္ ဟာ တက္ဒီေလးကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေစာင္႔ၾကည္႕ခဲ႕တယ္။ သူမသတိထားမိခဲ႕ တာက တက္ဒီေလးဟာ အၿခားကေလးမ်ားနဲ႕ ေဆာ႔ကစားခ်င္းမရိွ၊ သူ႕ရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြဟာ အလြန္ညစ္ပတ္ေပေရေနတာဆိုတာပဲၿဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြ ေၾကာင္႔ ဆရာမက တက္္ဒီေလးရဲ႕ မွတ္တမ္းမွာ မွင္နီ ၾကီးနဲ႕ F ဆိုၿပီးမွတ္ခ်က္ေပးလိုက္တယ္။

တေန႕မွာ ေက်ာင္းသားအားလံုးရဲ႕ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း ေတြကို ၿပန္ၾကည္႕ဖို႕ ဆရာမ ေသာ္မ္ဆန္ စိတ္ကူးေပါက္တာနဲ႕ အားလံုးရဲ႕ ရက္ေကာ႔ေတြကို ၿပန္ဖတ္ၾကည္႕ခဲ႕တယ္။ တက္ဒီေလးရဲ႕ ဖိုင္ကိုဖတ္မိတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဆရာမဟာ အလြန္အံ့အား သင္႔သြားတယ္။

သူ႕ ပထမတန္းက ဆရာမက မွတ္ခ်က္ေရးထားတာက "တက္ဒီေလးက စာေတာ္တယ္။ အၿမဲရီၿပံဳးေနၿပီး ေက်ာင္းစာေတြကို ေသေသသပ္သပ္လုပ္တက္တယ္။"
ဒုတိယတန္း ဆရာမက "တက္ဒီေလးဟာ ထူးခ်ြန္တဲ႕ ေက်ာင္းသားတေယာက္ၿဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ သူ႕အေမ ေသလုေမ်ာပါး ဖ်ားတဲ႕ အခ်ိန္မွာ သူ႕ဘ၀ေလး အတြက္ၿပသနာ တခ်ိဳ႕စလာတယ္။"
တတိယတန္းဆရာမက "သူ႕အေမေသဆံုးခ်င္းဟာ သူ႕အတြက္ခက္ခဲတဲ႔ အေၾကာင္း အရာၿဖစ္ခဲ႕တယ္။ သူဟာ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ဆက္ၾကိဳးစားခဲ႕တယ္။ ဒါေပမဲ႕ သူအေဖရဲ႕ ဂရုမစိုက္ခ်င္းေတြဟာ သူအေပၚက ိုအၾကိဳး သက္ေရာက္မႈေတြၿဖစ္လာတယ္။"
စတုတၱန္းဆရာမက "တက္ဒီဟာ ေက်ာင္းတက္ရတာ စိတ္၀င္စားမႈမရိွ၊ တခါတရံ အခန္းထဲ အိပ္တက္တယ္။" လို႕ အသီးသီး မွတ္ခ်က္ေတြကို ဖတ္လိုက္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ မွာ ၿပသနာရဲ႕ ဇစ္ၿမစ္ကို ဆရာမနားလည္ သြား တယ္။ သူမကို သူမရွက္မိတယ္။

ဆရာမအတြက္ ခရစ္မတ္ လက္ေဆာင္ေတြေပးၾကတဲ႕ အခ်ိန္မွာ တက္ဒီေလးက လြဲလို႕ က်န္တဲ႕ လက္ေဆာင္ေတြဟာ လွပေသသပ္တဲ႔ လက္ေဆာင္ထုပ္ကေလးေတြ။ အဲဒီအတြက္ ဆရာမ အလြန္စိတ္မ ေကာင္းၿဖစ္ရတယ္။ တက္ဒီရဲ႕ လက္ေဆာင္က စားစရာ ပစၥည္းေတြထုပ္တဲ႕ အညိဳေရာင္ စာရြက္ၾကီးနဲ႕မေသမ သပ္ထုပ္ထားတယ္။ ေက်ာင္းသားအားလံုးရဲ႕ အလယ္မွာ ဆရာမဟာ နာက်င္စြာနဲ႕ တက္ဒီလက္ေဆာင္ေလးကို ဖြင္႔ၾကည္႕ခဲ႔တယ္။ ေက်ာက္တခ်ိဳ႕မရိွေတာ႔တဲ႕ လက္ေကာက္နဲ႕ ပုလင္းဖင္ကပ္နီးပါးသာ က်န္ေတာ႔တဲ႕ ေရေမႊး ပုလင္းကို ေတြ႕လိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြက ၀ိုင္းရယ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဆရာမက ေက်ာင္းသားေတြကို တားလိုက္ၿပီး လက္ေကာက္က ဘယ္ေလာက္လွေၾကာင္း၊ ေရေမႊးကိုလဲ သူ႔လက္မွာ စြတ္ၿပလိုက္တယ္။ ေက်ာင္းဆင္းၿပီးသြားတဲ႕အခ်ိန္ တက္ဒီေလးဟာ "ဆရာမဆီကအေမ႔ ကိုယ္သင္းအနံ႕ ေလးလိုပဲရတယ္လို႕" ေၿပာခဲ႔တယ္။ အဲဒီေန႕မွာ ဆရာမ တနာရီေလာက္ ငိုခဲ႕တယ္။

ေနာက္ရက္ေတြမွာ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ဆရာမေက်ာင္းသားေတြကို စာဆက္္သင္တယ္။ တက္ဒီေလးကိုလဲ ပံုမွန္ ဂရုစိုက္ခဲ႕တယ္။ သူမပိုဂရုစိုက္ေလ တက္ဒီဘ၀ေလးဟာ ပိုၿပီး၀င္းလက္လာေလၿဖစ္လာတယ္။ ႏွစ္ကုန္ေတာ႔ တက္ဒီေလးဟာ အတန္းထဲမွာ ထူးခ်ြန္တဲ႕၊ ဆရာမခ်စ္တဲ႕ ေက်ာင္းသားေလးတေယာက္ၿဖစ္လာတယ္။ ေနာင္တႏွစ္အၾကာ တက္ဒီဆီက သူ႕ဘ၀မွာ ဆရာမဟာ အေတာ္ဆံုး ဆရာမတေယာက္ ဆိုတဲ႕အေၾကာင္း ေရးထားတဲ႔ စာပိုင္းေလးသူမရခဲ႔တယ္။

အဲလိုနဲ႕ အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္ၿပီး ၆ႏွစ္ၾကာတဲ႕အခါ တက္ဒီဆီက စာေနာက္တ ေစာင္ထပ္ရခဲ႔တယ္။ သူအထက္တန္းေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီဆိုတဲ႕အေၾကာင္း၊ အတန္းထဲ မွာအဆင္႔ ၃နဲ႕ေအာင္တဲ႔အေၾကာင္း၊ ဆရာမဟာ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး အေတာ္ဆံုးဆရာမတေယာက္ဆိုတာေတြကို ေရးထားတယ္။ ေနာက္ထပ္ ေလးႏွစ္အၾကာမွာ သူတကၠသိုလ္ ကို ထူးခ်ြန္စြာနဲ႕ ၿပီးသြားေၾကာင္း စာတေစာင္ထပ္ရၿပန္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ တက္ဒီေလးဟာ ေအာင္ၿမင္ထူးခၽြန္တဲ႕ လူၾကီးတေယာက္ၿဖစ္သြားတယ္။ သူ႕ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္မွာ ဆရာမကို သူ႕အေမကိုယ္စား ဖိတ္ၾကားခဲ႔တယ္။ ဆရာမရဲ႕ ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈေလးဟာ ကေလးတေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ၾကီးကိုေၿပာင္းလဲသြားေစခဲ႕တယ္။ လူဘ၀ ခဏတာေလးမွာ မိမိတက္နိုင္သေလာက္ ေႏြးေထြးမႈ လိုအပ္ေနတဲ႕ ႏွလံုးသားေလး ေတြကို ကူညီလိုက္ၾကစို႕။

-ဘာသာၿပန္